Eric Arendsen - Comix
3voor12 Gelderland 18 sep 2023
Arnhemmer Eric Arendsen releast alweer zijn negende album: Comix. Op deze plaat put Arendsen uit de schatkamer van zeventig jaar film- en muziekgeschiedenis. Ook op deze release heeft hij alle instrumenten zelf ingespeeld en geprogrammeerd, met uitzondering van een gastbijdrage van The Biarritz Boys-gitarist Jasper Konijnenbelt op 'Work'.
Arendsen (1982) was actief in bands met genre's variërend van akoestisch georiënteerde gitaarmuziek tot noise-rock en experimentele elektronica. Deze verschillende muziekstijlen komen samen op zijn soloalbums.
Eric Arendsen - Eyrie
3voor12 Gelderland 18 maart 2022
Multi-instrumentalist Eric Arendsen brengt met zijn nieuwe solo-album Eyrie een muzikale ode aan de Gelderse hoofdstad. De klokken van de Eusebiuskerk, dierengeluiden vanuit Sonsbeekpark en de draaiorgels uit de binnenstad komen voorbij tijdens op dit instrumentale album.
Alle instrumenten zijn gespeeld door Eric Arendsen. "Ik heb vrijwel niets opnieuw ingespeeld wat ik spontaan had bedacht zodat de muziek zo organisch en ‘live’ mogelijk klinkt; ondanks dat je maar 1 persoon muziek hoort maken. Door aan de opnames samples van onder andere uitgaanspubliek vanaf de Korenmarkt en Arnhemse stads- en natuurgeluiden toe te voegen, wordt dat Arnhemse gevoel voor de luisteraar hopelijk nog meer versterkt."
Eric Arendsen - V
3voor12 Gelderland 17 maart 2021
Eric Arendsen heeft een nieuw album uitgebracht: zijn vijfde soloplaat in drie jaar tijd. V bestaat uit elf nummers met ieder een eigen videoclip en is o.a. te zien en te beluisteren op YouTube.
Net als de vorige platen heeft Arendsen ook op dit album wederom alle muziek zelf geschreven, gespeeld, opgenomen en gemixed, met de mastering door Holzhauer Music Productions. Op het nummer 'Twenty Second' is zang van zijn vriendin Hannah te horen; verder is het album instrumentaal.
Eric Arendsen – A State Of Happiness
LiveXS - Thomas Spiekerman
Een ambitieus werkstuk verdient een uitgebreide review. Eric Arendsen knutselde dit zeventien tracks tellende project in elkaar dat de luisteraar als een hoorspel moet ervaren. Geen hapklare kost dus. A State Of Happiness opent met een Aphex Twin-achtige sfeer. Dan zijn vervolgens in nummer twee en drie gitaren hoorbaar. Pas in Elton John Is Still Standing horen we de stem van Arendsen, een diepe en zeer lage stem á la Leonard Cohen, wauw! Vervolgens een fijn tokkeltje en de zalvende zang van Nienke Deiters. Daar worden we al aardig gelukkig van. Dan duiken we weer de somberte in met de stemmige titelsong. Daar ontwaken we echter weer snel uit met een op de N.E.R.D./song She Wants To Move lijkende gitaarriff. Die sound blijft gehandhaafd in track 8, maar de dreiging is afgenomen. Daarna is de Cohen-stem weer terug. En dat wordt net als eerder op het album gevolgd door een mooi tokkeltje op de gitaar. Nummer 11 draagt de naam Hoedje Van Papier, maar kent een veel hardere sound á la Iggy Pop & The Stooges. Dan is de dromerige vrouwenstem weer terug met wat te gekke drums. Geleidelijk gaat de song over in gitaarwerk, riff na riff worden als dekens over de overdonderde luisteraar gedrapeerd. Alsof dat nog allemaal niet genoeg is, volgt track 14. Daar is weer een mondharmonicaatje te horen. In het ogenschijnlijk laatste nummer wordt gitaargetokkel beëindigd met een daverend slotakkoord maar als uitsmijters volgen nog een prachtig Nick Cave & Kylie Minogue-achtig duet genaamd Today en 1700 Hours vormt het outro van dit alles. Een wonderlijke trip, waarbij absoluut een staat van geluk bereikt wordt. Soms moet je door wat langere instrumentale stukken heen bijten, maar steeds komt daarna weer iets moois. Een heel knap gefabriceerd plaatje, maar het zal waarschijnlijk door een select gezelschap gehoord en gewaardeerd kunnen worden.
Maltman
3voor12 Arnhem/Nijmegen: Jasper Konijnenbelt
Wat hebben we nu aan onze fiets hangen? Een zeer vreemd cdtje. Maltman betreft – zo blijkt uit de bio - het soloproject van een 27-jarige Arnhemmer op zoek naar een hobby. Songtitels als Cheese & Sympathy en Brintanova doen vermoeden dat de Arnhemmer in kwestie zichzelf en zijn project niet al te serieus neemt. Het openingsnummer bevestigt die indruk. Meer dan een paar flarden hysterische gitaar over een slecht geprogrammeerde drumbeat is het niet, en het is in een poep en een scheet voorbij. Wat is hier nu in des Herensnaam de bedoeling van? Ronduit hilarisch is het vervolg, waar druk wordt verder gegaan met het wankel opeenstapelen van brokken restgeluid. Stiekem komen hier en daar overigens best een aantal fijne metal-lickjes voorbij. Spelen kan Maltman dus wel. Ah fijn, aan het slot van zijn kweeksel gooit Maltman het over een meer ingetogen boeg. Cheesy akoestische gitaar legt hier een tapijtje voor een eigenlijk prachtige gitaarimprovisatie. Hekkensluiter Brintanova - een prettige geloopte gitaarjam, duidelijk opgenomen in de badkamer - vormt het decor voor een geschmierde Spaanse hijgstem die meest ontstellende onzin uitkraamt. Stukje bij beetje krijgt Maltmans meesterplan smoel en lijken we hier van doen te hebben met een lo-fi zonderling die in de toekomst nog wel eens met iets geweldigs op de proppen kon komen. Ieder goed idee begint immers in de kroeg. En als deze Maltman z’n biertjes malt drinkt, eet ik m’n pen op.
IVY
VPRO’s 3voor12
Screamo met een flinke laag gitaar. Hoewel deze driemansformatie al ruim vier jaar bestaat, valt de stijl niet nauwkeuriger te omschrijven dan dat. IVY heeft namelijk geen vaste bezetting qua instrumenten en punknummers van een halve minuut worden afgewisseld met zware stonercomposities van een kwartier of langer. Daarnaast schuwen zij het improviseren allerminst waardoor ook geen enkel optreden op het vorige lijkt. Wat wel gezegd kan worden van IVY is dat ze garant staan voor een energieke live-show met bezieling en vooral... veel kabaal!